Vates is de afgelopen vijftig jaar beroepsmatig bezig geweest met vernieuwingsprocessen van mens, bedrijf en samenleving. Echte vernieuwing is als de verpopping van rups naar vlinder, die verandert van toestand, van binnen naar buiten.
Jaap de Berg schrijft in de Trouw van 28/02/2012 over ‘hebben’ en ‘zijn’: Hebben gebruiken we vooral voor werkwoorden die verwijzen naar … een toestand (zij heeft gelezen, hij heeft geslapen). Bij een verandering van toestand bedienen we ons van zijn (zij zijn verouderd, ingedut).
Sinds het midden van de tachtiger jaren van de vorige eeuw gaat de discussie over ‘paradigmaverschuiving’; hoe zie je vernieuwing? Ga je uit van stilstand of van beweging? Heb je of ben je, wat staat centraal? Die discussie speelde dertig jaren geleden in onze postdoctorale opleiding en de afgelopen jaren ook in het onderwijs. De teneur is dat de nadruk verschuift van hebben naar zijn.
Bij ‘stilstand is normaal’ is beweging niet vanzelfsprekend, die moet georganiseerd worden. Beweging organiseer je bijvoorbeeld door een project te starten.
Bij ‘beweging is normaal’ hebben wij geen aandacht voor stilstand. Als dat duurt, als er geen aandacht is voor stilstand, voor stilte, voor bezinning raken wij uit balans en is de vanzelfsprekendheid zoek.
Home
Vertrouwd met mij
worden wij één.
Eén is geen.
De zin van geen is
dat wij zijn.
Kees Duijf, september 2011 Stiltecentrum ‘Gamle Folkets Hus’, Tyngsjö Zweden Mobiel NL 0031653335065 Mobil SE 0046738059642 kduijf@gmail.com